Bedankt coach. Een studieloopbaancoach. De eerste gedachte die daarbij in me hoofd kwam was: daar heb ik zeker weer weinig aan, waarom hebben wij ze eigenlijk?
Karma is nog nooit zo snel op mijn pad gekomen. Dit keer was het wel goede karma. Linda liet mij zien hoe een coach moet zijn. Zij was niet alleen altijd op tijd en bereikbaar, zij straalde ook altijd zoveel positieve energie uit. En dat is nou precies wat een student met stress en lichtelijke paniek over de toekomst nodig heeft.
Naast het plannen en het helpen werken aan een toekomstbeeld nam Linda ook een taak op zich die zij niet had hoeven uitvoeren. Zij ging een uitdaging aan die eigenlijk best zwaar was, mijn mentale gezondheid, maar daar liet zij niets van merken. Elke keer zag ik er weer tegenop om de gangen door lopen en geconfronteerd te worden met mijn studievertraging, maar wanneer ik het gesprek met Linda erop had zitten liep ik dezelfde gangen weer door met hoop en positieve energie. Linda had geen idee waar ze aan begon en waar ik zou eindigen, maar zij plande toch elke keer weer een nieuw gesprek. Ik denk dat zij de mogelijkheid zag het persoon eruit te halen waarvan ik dacht dat niet meer bestond.
Ik moet haar na een lang jaar gelijk geven, Mounia is er nog en beter dan ooit. En zij heeft daar zeker aan bijgedragen.