Je wil graag meer uit jouw leven halen. Je wil sterker in je schoenen staan en kunnen zeggen: Dit ben ik en ik ben te gek! Je voelt aan alles dat je meer kan dan dit maar hebt geen idee wat dat is en hoe je er komt!
Goed dat je hier bent 😉
Al heel vroeg was ik me bewust van het gevoel dat ik op zoek wilde naar mijn droombaan. Ik wilde niet werken voor het geld, ik wilde gelukkig worden in mijn werk. Op mijn 12e stortte mijn toekomstbeeld al in omdat mijn droombaan niet meer mogelijk was. Ik zal je de details besparen maar tussen mijn 14e en 26e had ik talloze baantjes (ik kom zéker op 20 verschillende), begon ik aan 4 opleidingen en maakte er 2 af en bij mijn eerste echte baan na mijn afstuderen kreeg ik een burn-out. Misschien denk je; 20 baantjes? Dat lijkt me overdreven? Dat is het echt niet. Ik heb het gecheckt. Overigens tel ik hier ook mijn stages bij op. Baantjes hield ik soms niet langer dan een half jaar vol. Als ik langer door ging met een baantje terwijl ik al een naar gevoel had, zei mijn lichaam: “Hé ho eens!” en dan werd ik ziek of lag ik dagen lang moe op bed. Een burn-out was dus niet heel gek na een half jaar tegen mijn natuur in werken.
Tijdens de herstelperiode van mijn burn-out leerde ik ontzettend veel over mezelf. In het verleden had ik al veel onderzoek gedaan naar wie ik was en heel veel gereflecteerd maar mijn zelfbeeld was volledig verkeerd. Ik wist niet écht wie ik was en wat ik wilde. Ik gedroeg me naar het beeld dat mensen van mij hadden en niet naar wat voor mij goed voelde. Tijdens die herstelperiode had ik de tijd om uit te zoeken wat ik nou écht belangrijk vond en wie ik wilde zijn. Ik ontwikkelde een aantal criteria waaraan mijn toekomstige werk moest voldoen.
Een jaar later had ik een sollicitatie voor een baan die me super leuk leek. Ik wist nu goed wat ik wel en niet wilde en nam me voor om dit allemaal open en eerlijk te bespreken. Dit was de eerste keer dat ik tijdens een sollicitatie niet alleen ging vertellen wat ik kon, maar ook wat ik wilde. En niet geheel onbelangrijk; ik ging ook bespreken wat ik niet wilde. Dit gesprek was geweldig! Tijdens de sollicitatie waren we echt aan het sparren. We bespraken wat ik wilde, wat hij wilde en hoe we dat konden samenbrengen tot een geheel. Dit was het fijnste sollicitatiegesprek wat ik ooit had gehad. Ik wist wie ik was en voelde me echt zelfverzekerd. Niet arrogant of veeleisend, maar zelfverzekerd. Enne, niet geheel onbelangrijk; het was ook echt een leuke tijd! Ik mocht echt de functie invullen zoals we dat hadden besproken en mijn kwaliteiten kwamen echt tot hun recht.
Na die ene sollicitatie heb ik me voorgenomen altijd open en eerlijk te zijn tegen iedereen om me heen, dus niet alleen werkgevers maar ook vrienden en familie. Dit voornemen heeft mij tot de dag van vandaag zoveel gebracht. Ik leef een eerlijker leven en ik kan het invullen aan de hand van mijn waarden. Ik kan mijn kwaliteiten optimaal inzetten en doe daardoor nu werk waar ik extreem veel voldoening uit haal, namelijk coachen! En natuurlijk weet ik dat dit geen eindpunt is maar dat ik altijd in beweging zal blijven. Kwaliteiten, waarden en principes zullen altijd blijven veranderen en dat is geweldig omdat ik weet dat elke stap die ik zet in lijn is met mijn waarden. Daardoor kan het alleen maar leuker worden!
Ik coach echt gericht op het leven van je droomleven. Ik vind dat iedereen de kans moet krijgen om zijn/haar/hun droomleven te leiden. Ik denk ook oprecht dat deze voor iedereen bestaat. Ik ben van mening dat als iemand dicht genoeg bij zichzelf staat en dus weet wat diegenes waarden, kwaliteiten en principes zijn, dat een droomleven bijna als vanzelf ontstaat. Je maakt als het ware een (realistische) lijst van criteria en gaat aan de hand van die criteria je leven invulling geven. Daarnaast vind ik dat een coachgesprek niet al te zwaar hoeft te zijn. Het is geen praatuurtje waarin je elke week al je struggles op tafel kunt leggen. Humor heeft een plaats in coaching en we gaan gewoon lekker aan de slag.
